کدام خوراکی ها برای مبتلایان به آرتروز مناسب نیست؟
آزمایشگاه رادین: استئوآرتریت یا آرتروز بیماری تحلیل برنده مفاصل و شایع ترین فرم آرتریت است. آرتریت به مفهوم التهاب مفصل است. در حقیقت استئو آرتریت یک بیماری مفصلی مزمن است که در آن غضروف مفاصل تحمل کننده وزن بدن تحلیل می رود. اما چطور میتوان جلوی این عارضه را گرفت یا مشکلات ناشی از مبتلاشدن به آنرا تقلیل داد؟
به گزارش آزمایشگاه رادین به نقل از ایسنا، شایع ترین مفاصل درگیر در این بیماری مفاصل دست، ستون فقرات و مفاصل تحمل کننده وزن مانند لگن و زانو است. در صورتیکه مبتلاشدن به این بیماری ناشی از صدمات فیزیکی یا بیماریها نباشد، استئوآرتریت اولیه نامیده می شود که این بیماری اغلب به سبب افزایش سن ایجاد می شود.
با افزایش سن، پروتئین موجود در غضروف مفصلی از بین رفته که سبب لایه لایه شدن آنها و ایجاد شکاف های ریز در ناحیه غضروف می شود که در نهایت منجر به تخریب کامل غضروف می شود. استفاده مکرر مفصلی که غضروف مفصلی آن ساییده شده است به تدریج التهاب غضروف، درد و تورم مفصل را به دنبال خواهد داشت.
با از میان رفتن عملکرد غضروف، درخلال استخوان ها اصطکاکی ایجاد می شود که سبب درد و محدودیت و خشکی در حرکت می شود. التهاب غضروف سبب تحریک استخوان سازی می شود که حاصل این پروسه ایجاد خارهای استخوانی یا استئوفیت ها می باشد.
استئوآرتریت ثانویه ناشی از عوامل مختلفی چون چاقی، ضربات مکرر، جراحی مکرر، اختلالات متابولیسم، ناهنجاری های مادرزادی مفصل، نقرس، دیابت، اختلالات هورمونی و مشکلات ناشی از مشاغل خاص است.
استئوآرتریت زودرس را نیز می توان در وزنه برداران، فوتبالیست ها و کارکنان ارتش به سبب ضربات مکرر به بافت مفصل (رباط ها، استخوان ها و غضروف مفصلی) مشاهده کرد.
چاقی، افزایش سن، جنس مونث، نژاد سفید پوست و صدمات مکرر در رابطه با ورزش همچون عوامل ایجاد کننده این بیماری شمرده می شود.
درمان این بیماری چند بخشی است و شامل فیزیوتراپی، دارو و رژیم درمانی است. فیزیوتراپی و دارو توسط پزشک و رژیم غذایی و بررسی وضعیت وزن توسط کارشناس تغذیه صورت می گیرد. اکثریت افرادی که گرفتار بیماری استئوآرتریت می شوند گرفتار اضافه وزن و چاقی هستند که نخستین قدم کاهش وزن است؛ برای اینکه این امر می تواند کیفیت زندگی و عملکرد فرد را تا حد قابل قبولی ارتقا دهد. نتایج یک پژوهش نشان داده است که حدودا هر ۵۰۰ گرم کاهش وزن حدود ۴ برابر بار وارده به زانوها را کم می کند.
رژیم ضدالتهابی یک مداخله موثر در این بیماری است. طبق این رژیم به این بیماران سفارش می شود که مصرف میوه و سبزی به ویژه رنگ های تیره و زرد و نارنجی، غلات کامل، مصرف روغن های حاوی امگا ۳ همچون روغن زیتون، بذرک، گردو، دانه های کدو تنبل، ماهی های چرب آب های سرد نظیر سالمون، ساردین، ادویه هایی مانند زنجبیل، زردچوبه و رزماری و ماهی و مرغ را بالا برند. در مقابل باید مصرف سیب زمینی و پیاز به خاطر مواد ایجاد کننده التهاب، تخم مرغ، گوشت قرمز، فست فودها، غذاهای کنسروی، شکر و قند و مواد غذایی حاوی شکر، کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، برنج سفید و لبنیات پرچرب را تا حد امکان محدود کنند.
باید توجه داشت استفاده از مکمل هایی همچون کندرویتین سولفات و گلوکز آمین هم مفیدست و نتایج تحقیقات زیادی تاثیر سودمندی آنها را اثبات نموده اند که البته باید باتوجه به شرایط فرد توسط پزشک تجویز شود.
چون این بیماری یک بیماری التهابی است برای مقابله با افزایش رادیکال های آزاد مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان مثل میوه و سبزی های رنگی با رنگ قرمز، نارنجی و زرد بسیار کمک کننده خواهد بود. همین طور به سبب دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین D این بیماران با کمبود کلسیم و ویتامین D روبه رو هستند. بدین سبب باید مکمل کلسیم و D را بصورت روزانه مصرف کنند.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، همیشه پیشگیری بهتر از درمان است؛ بدین سبب سفارش می شود همیشه وزن خودرا در حد مطلوب نگه دارید تا از بیماریهای ناشی از اضافه وزن و چاقی مثل بیماریهای مفصلی، قلبی و عروقی در امان بمانید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب