گزارش،
روایتی از روزهای تلخ کودکان کرونائی در بیمارستان اکبر مشهد
آزمایشگاه رادین: خراسان رضوی کرونا این روزها کودکان را هدف گرفته است و بیمارستان های کودکان مملو از بچه هایی است که نحیفانه با این ویروس منحوس مبارزه می کنند؛ گاه پیروز شده و گاه داغی می شوند بر دل خانواده هایشان.
ساعت ۹ بامداد است. وارد محوطه بیمارستان کودکان اکبر مشهد می شوم. تا جایی که چشم کار می کند، خودرو پارک شده است. داخل بیمارستان پدران و مادرانی را می بینم که در راه روها با اضطرب راه می روند و هر کدام به دنبال کاری هستند. تعدادی از پدرها کودک بیمار خودرا که مدام گریه می کند، در آغوش گرفته اند. یکی از این کودکان به آنژیوکت روی دستش اشاره می کند؛ گویی دوست دارد آنرا از روی دستش جدا کند.
خستگی در چشم های پرستاران بخش کوویید دیده می شود؛ با این وجود درحال خدمت به کودکان کرونائی هستند. اتاق های بخش پر از کودکان بستری و مادرانی است که نگران از وضعیت طفل خود در کنار تخت ها به انتظار نشسته اند.
به سراغ یکی از این مادران می روم که در کنار تخت دختر چهار ساله اش نشسته است. مضطربانه می گوید ریه های دخترش درگیر عفونت شده و سرفه های خشک می کند. در این میان پرستاری جهت بررسی وضعیت دختر مراجعه نموده و ناله ای از دختر بلند می شود. مادر که چشمانش پر از اشک است، ادامه می دهد که جواب تست همسرش نیز مثبت شده.
کیمیا، یکی دیگر از کودکان بستری در این بخش، است. او بمحض دیدن ما از جایش بلند می شود و موهایش را مرتب می کند. با این وجود مادرش از شدت ناراحتی با ما هم کلام نمی گردد.
در اتاق ۳۰۱ بخش کووید مادربزرگی نگران در کنار تخت نوزاد چندماهه اش ایستاده و با عصبانیت می گوید که نوزادش را برای عمل جراحی به بیمارستان آورده بودند اما در بیمارستان درگیر کرونا شده است.
دختری ۱۰ ساله در اتاق دیگر بستری است. او بیماری سندروم داون دارد و نمی تواند لحظه ای بدون کمک دستگاه اکسیژن نفس بکشد.
مادرش با نگرانی می گوید: به علت شرایط دخترم خیلی مراقب او بودم که به کرونا مبتلا نشود. او ۲ دوز واکسن سینوفارم را نیز دریافت کرده اما پس از آن که چند روز پیش همسرم گرفتار علایم سرماخوردگی شد، دخترم نیز همان علایم را پیدا کرد و به علت تنگی نفس حدود ساعت سه بامدادان او را به بیمارستان آوردیم.
وقتی از او می پرسم که آیا پدر خانواده تست کرونا داده یا خیر، می گوید: نه، علایم همسرم فقط در حد سرماخوردگی بود. اشتباه همسرم همینجا بود که کرونا را یک سرماخوردگی ساده پنداشته بود.
آنچه میان تمام اتاق های این بخش به چشم می آید، حضور نوزادانی از بهزیستی است که به دلیل مبتلاشدن به کرونا در بیمارستان اکبر بستری شده اند و بجای مادر، یک مددکار همچون مادری مهربان بالای سر هر نوزاد ایستاده و از آنها مراقبت می کند. با این وجود هنگامی که دلیل ابتلای این نوزادان را از آنان جویا می شوم، حاضر به پاسخگویی نشده و ابراز بی اطلاعی می کنند.
ورود ما به بخش مراقبت های ویژه کرونا با فوت یکی از کودکان همراه می شود. چهره های آشفته پرستاران این بخش گواه بر این اتفاق است. سرپرستار بخش نیز نگران و عصبانی از این اتفاق از من می خواهد برای ورود چند دقیقه ای منتظر بمانم. با این وجود بعد از ۱۰ دقیقه وارد بخش مراقب های ویژه می شوم. تمام تخت های این بخش پر از کودکان است؛ به جز آن تختی که از کودک خالی شده است. هیچکدام از پرستاران در ارتباط با فوت آن کودک حاضر به مصاحبه نمی شوند.
در بخش مراقبت های ویژه کرونای بیمارستان اکبر تمام کودکان و نوزادن زیر چندین دستگاه قرار دارند. پرستاران مدام درحال بررسی کردن شرایط کودکان هستند. در گوشه ای از بخش نوزاد کوچکی نیاز به اکسیژن بیشتری دارد، تعداد نفس های وی کم شده و پرستاری نگران دستگاه اکسیژن را به دهان کودک می دهد تا بتواند آسان تر نفس بکشد. با وجود تمام این تلاش ها سرپرستار بخش با اشاره به حال وخیم نوزاد می گوید که او زیاد دوام نخواهد آورد.
ظرفیت این بخش تکمیل شده و کودکان زیر دستگاه اکسیژن برای زنده ماندن تلاش می کنند؛ کودکانی که بواسطه عدم تزریق واکسن، نزدن ماسک، سهل انگاری خانواده ها و... گرفتار این بیماری شدند.
متخصصان چه می گویند؟
سیدعلی جعفری، رییس بیمارستان فوق تخصصی کودکان اکبر مشهد، در گفت و گو با ایسنا اظهار می کند: سویه جدید کرونا نسبت به سویه های گذشته درگیری و سرایت پذیری بیشتری دارد و به تبع آن موجب افزایش تعداد بستری ها در بیمارستان می شود.
وی خاطرنشان می کند: یکی از دلیلهای اصلی که در این سویه کودکان بیشتر گرفتار می شوند، این است که این جهش تازه ای که در ویروس کرونا رخ داده، موجب تغییراتی در این ویروس شده که مهم ترین آن تمایل بیشتر به درگیری راه های هوایی فوقانی است و ویروس بیشتر در این قسمت تکثیر پیدا می کند.
رئیس بیمارستان فوق تخصصی کودکان اکبر مشهد ادامه می دهد: در کودکان به ویژه کودکان زیر پنج سال این راه ها باریک تر است و تکامل کم تری دارد؛ بنا بر این علایم این ویروس در بدن کودکان با سرعت و شدت ظاهر می شود. این علایم شامل گلودرد، سرفه های خشک مانند سرفه های خروسکی و گرفتگی یا احتقان شدید بینی است.
جعفری بیان می کند: نکته مثبت این سویه نسبت به سویه های گذشته از لحاظ بالینی این است که تمایل کم تری به درگیری راه های هوای تحتانی و همان درگیری ریوی دارد و از این جهت شکل شدید درگیری ریوی از نظر درصد به کل موارد درگیری در کودکان کمتر است. در بیشتر مواقع تست کرونا در کودکان منفی کاذب می شود اما از آنجا که علایم مشابه مبتلاشدن به ویروس می باشد، احتمال مبتلاشدن به کرونا رد نمی گردد.
جعفری در مورد مرگ ومیر کودکان در سویه امیکرون ادامه می دهد: از شروع شیوع ویروس کرونا تا حالا در کودکان نیز مرگ ومیر رخ داده اما بیشترین تعداد فوتی در کودکانی بود که بیماری زمینه ای مانند بیماری عصبی عضلانی، ریوی، کبدی، قلبی و نقص سیستم ایمنی بدن داشتند. در کودکان سالم کمتر یا به تعداد قلیل شاهد فوت بوده ایم. در مجموع کشنده ترین نوع سویه کرونا در بزرگسالان سویه دلتا بود و آمارها نیز این مساله را تصدیق می کند. آمار مرگ ومیر در سویه امیکرون نسبت به سویه های گذشته کمتر است اما نباید خوشبینانه به این مساله نگاه کرد برای اینکه موارد مبتلاشدن و بستری بالاست و این مساله ممکنست از لحاظ عددی مرگ و میر را نیز افزایش دهد. به همین دلیل نباید نگاه ساده انگارانه ای به این ویروس داشت.
رئیس بیمارستان فوق تخصصی کودکان اکبر مشهد تاکید می کند سیر علایم بالینی امیکرون در بدن کودکان بطور معمول کمتر از ۲ هفته و بین پنج تا هفت روز طول می کشد اما تعدادی از علایم سبب افزایش تحریک پذیری راه های هوایی نسبت به تحریک عفونی ویروسی می شود و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا کودک به بهبودی کامل برسد. البته این علایم ردپایی از عفونت در بدن بیمار است که سرایت پذیری ندارد. کودکان پس از بهبودی همچنان گرفتار سرفه های مزمن، بی اشتهایی، دردهای شکمی و حالت تهوع مزمن هستند که تا چند هفته این علایم در بدن کودک باقی می ماند اما عوارض دیرهنگام و عواقب آن پس از مبتلاشدن به کرونا در کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر است. البته اظهار نظر دقیق و علمی در این خصوص نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
افزایش تخت ها در بخش کرونا
وی می گوید: تعداد تخت های کووید بیمارستان اکبر ۲۴ تخت است؛ ۱۲ تخت متعلق به بخش کووید و ۱۲ تخت در بخش مراقب ویژه قرار دارد. هم اکنون می خواهیم ظرفیت این تخت های بیمارستانی در بخش کووید را افزایش دهیم و حداقل ۱۲ تخت دیگر به بخش مراقب های ویژه اضافه نماییم. علاوه بر این تخت ها ۲۵ تخت دیگر به بخش ریوی و ۲۰ تخت بیمارستانی به بخش عفونی اختصاص داده ایم.
جعفری ادامه می دهد: تظاهرات بالینی کووید در کودکان حالت فوق العاده غیراختصاصی دارد و نمی توان در ابتدا کودک را محدود به بخش خاصی کرد. برخی مواقع کودک با علایم گوارشی در بیمارستان بستری می شود و پس از انجام معاینات و تشخیص مبتلاشدن به کووید به بخش مورد نظر فرستاده می شود.
مهمترین عامل انتشار بیماری کووید در کودکان دورهمی های خانوادگی است
وی درباب اظهارات یکی از والدین که عنوان کرده بود نوزادش برای عمل جراحی به بیمارستان اکبر منتقل شده اما در آنجا مبتلا به کرونا شده، می گوید: اثبات یا رد کردن این ادعا راحت نیست. ویروس سرایت پذیری بالایی دارد و هر جایی ممکنست فرد مبتلا شود؛ بدین سبب ما هیچ گاه نمی توانیم با قطعیت کانونی که در آن به کووید مبتلا شده ایم را مشخص نماییم. در بیمارستان اکبر پروتکلهای بهداشتی به درستی رعایت می شود و احتمال این که یک کودک در بیمارستان مبتلا شود، کم است. با اهمیت ترین عامل انتشار بیماری کووید در کودکان دورهمی های خانوادگی است.
وی تاکید می کند: واکسیناسیون برای کودکان و بزرگسالان اهمیت ویژه ای دارد و در کنار واکسیناسیون رعایت پروتکلهای بهداشتی و استفاده از ماسک نیز الزامی است. واکسیناسیون اگر جلوی مبتلاشدن به کرونا را نگیرد، میزان مرگ ومیر را کم می کند. یکی از دلیلهای اصلی و شاید با اهمیت ترین دلیلی که درصد مرگ و میر سویه جدید را نسبت به قبل کمتر کرده، واکسیناسیون گسترده است. ابتلای کودکان به این سویه بیشتر است برای اینکه کودکان زیر پنج سال هنوز واکسن دریافت نکرده اند و واکسیناسیون کودکان بالای پنج سال نیز تکمیل نشده است؛ بدین سبب سفارش می نماییم هر زمان هر گروه سنی را برای دریافت واکسن کرونا فراخواندند، خانواده ها از تزریق واکسن به کودک خود غافل نشوند.
از بغل کردن و بوسیدن کودکان خودداری کنید
معصومه خریدار، سرپرستار بخش مراقبت های ویژه کرونای بیمارستان اکبر، از این که بعضی خانواده ها نسبت به اقدامات پیشگیرانه مثل استفاده از ماسک، حفظ فاصله اجتماعی و پرهیز از رفت وآمدهای غیرضروری برای حفظ سلامت کودکان خونسرد هستند، گلایه می کند و می گوید: کودکان مانند سایر گروههای سنی ایمنی نسبت به این بیماری ندارند.
وی تاکید می کند: خانواده ها از بغل کردن و بوسیدن کودکان خود جدا اجتناب کنند.
سرپرستار این بخش با اشاره به فشار کاری این روزها در بیمارستان می گوید: رنج و دردی که هر روز اینجا شاهد می باشیم، از لحاظ فیزیکی و روانی بسیار سنگین است. تلخی دیدن این کودکان در این شرایط وصف نشدنی است.
خریدار تاکید می کند: روند تشخیص کرونا در کودکان به ویژه در سنین پایین به دلیل این که قدرت تکلم ندارند و نمی توانند والدین و پزشک را از مشکلاتی که دارند، آگاه کنند، سخت و کمی زمان بر است و این مساله اهمیت مراقبت از آنها توسط خانواده ها را چند برابر می کند.
وی پیشنهاد می دهد کودکان حتما ماسک بزنند و برای کودکی نسبت به ماسک زدن مقاومت دارد، خانواده ها از شیلد استفاده کنند.
خریدار تصریح می کند: در عین حال حفظ فاصله اجتماعی و در خانه ماندن اهمیت ویژه ای دارد.
سرپرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان اکبر کودکان تاکید می کند: مادرانی که کودک آنها در بخش مراقبت ویژه بستری است، هنگام ورود به بخش ماسک بزنند، ناخن کاشت نداشته باشند و دست های خودرا بصورت مرتب ضدعفونی کنند تا هم مادر و هم پرسنل بخش در امنیت کامل باشند.
منبع: آزمایشگاه رادین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب