جنگ در علم كوه لشكركشی در دماوند؛

چرا درآمد میلیاردی از دماوند خرج امداد کوهنوردان سانحه دیده نمی شود؟

چرا درآمد میلیاردی از دماوند خرج امداد کوهنوردان سانحه دیده نمی شود؟

آزمایشگاه رادین: در حالی امدادرسانی در کوهستان جزو گران ترین عملیات ها شمرده می شود که نهادهای ذینفع، حاضر به پرداخت هزینه های فنی و مالی برای افراد لطمه دیده در این مناطق نیستند.


گروه جامعه ایرنا- آمار کشته ها و مصدومان در صعود به قله دماوند به نظر نگران کننده می آید، این آمارها عجیب و تاسف بار است. آمار کشته های دماوند از مرگ ها در هیمالیا پیشی گرفته است و این موضوعی دردناک است. در دو هفته گذشته، دو هزار نفر به قله صعود کردند و تنها در یک هفته گذشته چهار کوهنورد در صعود به قله دماوند جان خودرا از دست دادند و انتقال پیکر سه نفر آنها امکان پذیر نشده است.




چرا این روزها باید شاید چنین اخبار نگران کننده ای باشیم؛ تیم های کوهنوردی حرفه ای و غیرحرفه ای بدون رعایت توجه به هشدارهای سازمان هواشناسی، فدراسیون کوهنوردی و دیگر نهادها گرفتار سانحه می شوند. بعد از آن باید تیم های کوهستان هلال احمر به این نقاط خطرناک برای نجات افراد و یا برای بازگرداندن پیکر افراد عازم این مناطق شوند؛ عملیات های گران و سختی که جان این امدادگران را به خطر می اندازد؟ چرا نهادهایی مانند فدراسیون کوهنوردی که متولی این ورزش در کشور است در مقابل تلفات جانی کوهنوردان اقدام جدی انجام نمی دهد.
محمدکبادی مدیر پایگاه امداد و نجات هلال احمر در پاسخ به پرسش ایرنا در خصوص اینکه چرا تعداد حادثه دیدگان در کوهستان زیاد است، اظهار داشت: هشدار هواشناسی برای بروز بارش ها در بعضی از استانها صادر شد؛ اما آنچه شاهد بودیم این مساله بود که رفتار بارش ها در بعضی از نقاط کاملا متفاوت بود؛ بطورمثال در تهران باران ملایمی بارید اما در منطقه امامزاده داوود در عرض کمتر از چند دقیقه شاهد جاری شدن سیل بودیم. این نشانه هایی از تغییرات اقلیمی است که در سال ها آینده بیشتر شاهد این اتفاقات خواهیم بود. همین طور شکستن سنگ ها و صخره ها در مناطق کوهستانی به علت گرم و سرد شدن هوا، صاعقه و ریزش آن در محیط یکی دیگر از اتفاقات اخیر است که سبب مصدومیت کوهنوردان شد.




شلیک تیربار در کوهستان
وی در این زمینه اضافه کرد: متلاشی شدن صخره ها و حرکت آنها که سبب لطمه رسیدن به افرادی که در راه قرار دارند، بسیار خطرناک است؛ در دره یخار دماوند مانند این است که فردی با یک تیربار در کوهستان شلیک کند. البته ارتفاع زدگی و بروز صاعقه، سقوط از ارتفاع و گم شدن افراد همچون دیگر حوادث در کوهستان است.

افرادی که در کوهستان گرفتار سانحه می شوند به دو گروه حرفه ای و غیرحرفه ای تقسیم می شوند، سوال اینجاست چرا یکسری افراد که مربی حرفه ای هستند و دوره ها و آموزش های پایه و حرفه ای کوهنوردی و سنگ نوردی مختلف را طی کرده اند به علت رعایت نکردن نکات اولیه امداد و نجات جانشان را از دست می دهند؛ این مساله برای ما قابل توجه است که حتی آموزش ها بر روی رفتار این افراد نیز تاثیر ندارد. سال قبل در علم کوه دو مربی حرفه ای کوهنوردی را به این دلیلهای از دست دادیم

سالیانه فدراسیون کوهنوردی دوره های مختلف کوهنوردی برای مربیان برگزار و هزینه های زیادی کسب می کند؛ باید تحلیل کند که چرا برگزاری این دوره ها موثر نبوده و افرادی که این آموزش را دیده اند در مقابله با حوادث این میزان ناکارآمد عمل کرده اند؟
برخی فقط سبک مردن را انتخاب می کنند!
وی در ادامه اظهار داشت: گروه دیگر افراد غیرحرفه ای هستند که با یک دفعه صعود تجاری به قله دماوند ادعای کوهنورد بودن، می کنند؛ در صفحات مجازی پُست های شاد و جذاب می گذارند و دیگران را به کوهنوردی دعوت می کنند. بارها شاهد بودیم خود این افراد گرفتار ارتفاع زدگی شدند و نیاز به امدادرسانی پیدا کردند این افراد مربی نیستند «اینفلوئنسر» هستند. متاسفانه خیلی از افراد به آنها اعتماد می کنند و با آنها راهی کوهستان می شوند. در وضعیت خوب مشکلی پیش نمی آید در صورتیکه هنگام وقوع بحران کل تیم گرفتار مشکل می شوند نیاز به امدادرسانی پیدا می کنند. این افراد با این شکل از صعودها، سبک مردن را انتخاب می کنند و در حقیقت ورزش نمی کنند.




اهرم تنبیهی و سازوکارهای بازدارنده حقوقی و قضایی نیازمندیم
کبادی نبود اهرم های تنبیهی و مجازات های قضایی برای این افراد که جان علاقه مندان این رشته را به خطر می اندازند را از دلیلهای روند مداوم این حوادث در کشور دانست و اظهار داشت: تیم های امداد کوهستان با شرایط خیلی مشکل به منطقه اعزام می شوند، برای افرادی که هیچ تمرین و برنامه ای برای کوهنوردی ندارند. خیلی از کوهنوردان تنها برای عکس گرفتن با تابلو قله به انجام می روند و هیچ آمادگی کاملی برای صعود از پیش ندارند. در خیلی از کشورها کوهنوردان برای ورود به کوهستان باید بیمه روزشمار بخرند و در این نوع بیمه ها افراد برای صعود برای ارتفاعات بالاتر مبلغی بیشتر پرداخت می کنند که سازمان بیمه گر هزینه ای احتمالی همچون امدادرسانی با بالگرد را متعهد می شود.
جنگ در علم کوه لشکرکشی در دماوند
وی میزان صعود کوهنوردان به کوهستان را زیاد دانست و اظهار داشت: در بعضی از مواقع، روزانه هزاران نفر به قله دماوند صعود می کنند که رقم عجیبی است برای امدادرسانی به این افراد یک ارتش نیز کفایت نمی کند باید حتما نظارت بر تعداد صعودها قله وجود داشته باشد. کسب درآمدهای کلان کوهستان در جاهای دیگری است و خدمات پرهزینه و مخاطره آمیز امداد و نجات کوهستان بر دوش هلال احمر است که حضور این تعداد "کوه رو" تنها مشکل امدادی پیش نمی آورد بلکه ورود این حجم از نفرات به دماوند مشکلات زیستی محیطی جبران ناپذیری را برای دماوند پیش آورده است. خیلی از این افراد مسئولیت پذیر نیستند و زباله های خودرا در کوهستان رها می کنند. وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به علت ثبت میراثی این قله باید ورود کند.




فدراسیون کوهنوردی خیلی کم رنگ ظاهر می شود
کبادی اظهار داشت: فدراسیون کوهنوردی در حالی برمبنای قانون سازمان مدیریت بحران، همکار هلال احمر در عملیات امداد و نجات است که در صورت نیاز همکاری ضعیفی دارد و همه فشار روانی، فنی و مالی بر دوش هلال احمر است.
هلال احمر سال ها است به تنهایی بار عملیات امداد و نجات را به دوش می کشد و به شدت به علت فشار عملیات مستهلک شده است. عملیات کوهستان گران ترین عملیات امدادی در سطح جهان شمرده می شود. تجهیزات امداد و نجات برای یک امدادگر حداقل ۶۰ میلیون تومان است که در عملیات های مختلف از بین می رود و در گذر زمان مستهلک می شود.
وی سختی اصلی این عملیات را تنها این موارد ندانست و اظهار داشت: مشکل اصلی بار روانی این نوع عملیات است؛ خانواده ها بعد از مفقودی عزیزشان، هلال احمر را مسئول نجات در کوهستان می دانند در هر شرایطی توقع امدادرسانی دارند، در بعضی موارد امکان حضور امدادگران و فرود بالگرد در منطقه وجود ندارد ولی خانواده ها به علت عدم اطلاع کافی درکی از این مساله ندارند. قبول نمی کنند عزیزشان با بی توجهی کامل به نکات ایمنی به کوهستان رفته و مقصر مرگش خودش است.
جستجوی پیکر مفقودها و جمع آوری تکه های جسد اذیت می کند
کبادی یکی دیگر از سختی ها مواجه با پیکر متلاشی شدن کوهنوردان و جمع کردن قطعات و بعضاً حمل پیکرهای متعفن کوهنوردان در ساعات طولانی دانست و اظهار داشت: وظیفه حمل جسد جزو وظایف هلال احمر نیست و هلال احمر تنها برای برمبنای اهداف عالیه و انسانی خود در کاهش آلام بشری این کار را انجام می دهد. اگر هلال احمر در این خصوص کاری نکند، هیچ ارگانی کاری نمی کند.




گیت بزنند؛ کسی با هشدار از رفتن به کوه منصرف نمی شود
وی افزود: فدراسیون کوهنوردی، از اعزام هزاران نفر به دماوند درآمد بسیار بالایی دارد و می گوید که ستاد پیشگیری فعال کرده اما واقعاً این ستاد چقدر تأثیر داشته است؟ جای سوال دارد؟ نتایج این دوره ها بسیار پایین و کم اثر است؛ در قبال درآمدی که از دماوند دارند؛ چرا برای پیش گیری از سوانح در دماوند کار جدی نمی کنند؟ باید فدراسیون به کمک نهادهای انتظامی سازوکار مناسب اتخاذ کند بطور مثال گیت در ورودی مسیرهای اصلی بزنند و هزینه اش را پرداخت کنند تا این میزان کوه رو به کوهستان نروند. با بیان هشدار هواشناسی کسی از کوه رفتن منصرف نمی گردد.
سازمان هواشناسی هشدار می دهد اما پناهگاه باز است
در حالی سازمان هواشناسی هشدار می دهد که فدراسیون کوهنوردی پناهگاه هایش را برای کسب درآمد باز نگه می دارد؛ چند سال قبل فدراسیون از ما خواست با بالگردهای هلال احمر تعدادی ایگلو (خانه اسکیموها) به مناطق بالادست در بارگاه سوم دماوند منتقل نماییم و قرار شد دو ایگلو جهت ایجاد پست امدادی در اختیار هلال احمر قرار بدهد؛ هلال احمر این ایگلو را منتقل کرد اما فدراسیون تا این لحظه هیچ کدام از آنها را در اختیار هلال احمر نگذاشته و آنها را برای کسب درآمد اجاره می دهد. به علت عدم اختصاص محل مناسب وسایل شخصی امدادگران در دماوند به سرقت رفته است.
این امدادگر راه حل مناسب ساماندهی این شرایط را تعیین شرکت های کارگزاری برای اعزام کوه نورد به کوهستان دانست و اظهار داشت: باید شرکت های که نظارت کافی به تیم های رسمی دارند مسئول اعزام ها به کوهستان شوند و امکان اعزام افراد مشخص با راهنمایان متخصص و مربیانی که آموزش های و دوره های کافی را دیده اند را مهیا کند.
کبادی با اعلان اینکه بیشتر امدادگران کوهستان هلال احمر داوطلب و کوه نورد هستند، اظهار داشت: هلال احمر ۴۵ پایگاه ثابت کوهستان دارد و برای هر پست به ۱۵ امدادگر نیاز دارد که مجموعه نیاز حدود ۶۰۰ امدادگر است، در حالی تنها ۶۰ امدادگر کادری در اختیار داریم. یعنی تنها ۱۰ درصد امدادگران ما کادر هستند و بقیه داوطلبانه امدادرسانی می کنند و برای ۱۰ روز فعالیت امدادی تنها مبلغ یک میلیون ۲۰۰ هزار تا دو میلیون تومان به عنوان ایاب وذهاب دریافت می کنند.



منبع:

1401/06/05
21:50:31
5.0 / 5
685
تگهای خبر: آموزش , امداد , بیمه , خدمات
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۴
آزمایشگاه رادین