توضیحات یک روانپزشک درباره ی مصرف ریتالین
آزمایشگاه رادین: یک روانپزشک، نسبت به مصرف خودسرانه ریتالین در افرادی که مبتلا به اختلال بیش فعالی یا نقص توجه نیستند، هشدار داد.
به گزارش آزمایشگاه رادین به نقل از مهر، امین ماهورام، با اشاره به این که ریتالین دارویی از گروه داروهای محرک است، اظهار داشت: نامگذاری این گروه دارویی بدین سبب است که در سیستم عصبی مرکزی بدن موجب افزایش فعالیت و بدنبال آن، اثرات آنها پدیدار می شود. وی با اشاره به اینکه ریتالین یک نام تجاری است و نام علمی ماده شیمیایی موجود در ریتالین «متیل فنیدیت» است، به خانواده هایی که کودک بیش فعال یا دچار نقص توجه و تمرکز دارند سفارش کرد: هم عدم مصرف این دارو در صورت لزوم و هم مصرف خودسرانه آن بدون تجویز پزشک، موسس مشکلاتی بعدی برای افراد است. ماهورام با اشاره به اینکه همچون اثرات درمانی ریتالین بر بدن می توان به اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود، اظهار داشت: اختلالات خواب، اختلالات خلقی و اختلال کنترل تکانه و مشکلاتی در توجه و تمرکز همچون موارد تجویز این دارو توسط پزشک است. این روانپزشک تصریح کرد: مغز انسان برای اینکه بتواند بر روی فعالیتی که با آن روبروست تمرکز کند، نیازمند گروهی از مواد شیمیایی و فرآیندهای مغزی است بدین سبب کمبود یا نقص هر کدام از این پیش زمینه ها می تواند موجب اختلال در توجه و تمرکز فرد شود. ماهورام با تأکید بر این که فردی که با مشکل در توجه و تمرکز روبه رو است ممکنست گرفتار مشکلاتی در خلق (افسردگی یا شیدایی)، اضطراب زیاد، وسواس فکری یا اختلالات دیگر باشد، اضافه کرد: گروهی از افراد هم در توجه و تمرکز مشکل دارند، و همزمان گرفتار اختلالی به نام بیش فعالی یا نقص توجه هستند. وی با اشاره به این که تشخیص این که چه چیزی موجب ایجاد مشکل در توجه و تمرکز شده است با روانپزشک است، تصریح کرد: روانپزشک بعد از گرفتن شرح حال کامل از خود فرد یا اطرافیانش، می تواند علت مشکل در توجه و تمرکز را شناسایی کند. این روانپزشک اضافه کرد: ممکنست روانپزشک طی بررسی ها متوجه شود علت مشکل در توجه و تمرکز فرد، اختلال بیش فعالی و یا نقص توجه است، در این صورت استفاده از ریتالین می تواند یکی از گزینه های درمانی باشد. ماهورام با اشاره به اینکه ریتالین درمان مشکل توجه و تمرکز در مواردی است که علت مشکل، اختلال بیش فعالی و نقص باشد، اظهار داشت: بطور مثال فردی را درنظر بگیرید که به علت اضطراب زیاد، قادر به تمرکز کردن نیست، این تجربه ای است که احیانا خیلی از ما با آن مواجه بوده یا هستیم، درزمانی که فرد اضطراب زیادی را تجربه می کند یکی از فرآیندهای مغزی دخیل در تمرکز گرفتار مشکل می شود و فرد تمرکز خودرا از دست می دهد چیزی که در این مرحله می تواند به فرد در حفظ تمرکز کمک نماید کاهش اضطراب بوسیله انواع روش های درمان اضطراب است، چنانچه این فرد برای بهبود تمرکز خود مبادرت به مصرف قرص ریتالین کند همانند راننده ای عمل کرده که برای حرکت کردن خودرویی با لاستیک پنچر، بنزین بیشتری به درون باک خودرو می ریزد، طبیعی است که نباید انتظار داشته باشیم این خودرو حرکت نماید، فرد مضطرب (یا فردی با هر اختلال دیگری به جز بیش فعالی و نقص توجه) با مصرف ریتالین همچون همان راننده عمل کرده است. این روانپزشک با اشاره به این که ریتالین باتوجه به مکانیسم اثر خود، فقط برای افراد دچار اختلال بیش فعالی و نقص توجه مؤثر است، اضافه کرد: ریتالین در سایر مواردی که موجب مشکل در توجه و تمرکز می شوند، کمکی نخواهد کرد. ماهورام در پاسخ به این پرسش که مصرف خودسرانه ریتالین، چه ضررهایی دارد، اظهار داشت: ریتالین مثل هر ماده دیگری که وارد بدن می شود آثاری بر بدن می گذارد، اول این که در گروهی از بیماریها ریتالین منع مصرف دارد، پس نمی توان در اصل آنرا برای عده ای تجویز کرد، برای اینکه خطراتی جدی را متوجه سلامت می کند ضمن این که عوارض عمومی ریتالین می تواند برای افراد دردسرساز شود. وی افزود: عوارضی مثل اختلال در خواب، اختلال در اشتها، تحریک پذیری، مشکلات گوارشی، و عوارض قلبی یا عروقی از دیگر مشکلاتی است که مصرف خودسرانه ریتالین به وجود می آورد. وابستگی افراد به مصرف یا همان اعتیاد به دارو از دیگر مشکلات مصرف ریتالین است که ماهورم به آن اشاره نمود و اضافه کرد: باتوجه به مکانیسم اثر ریتالین، یکی از اثرات دیگری که این دارو در بدن به وجود می آورد احساس سرخوشی اولیه بدنبال مصرف است، این احساس سرخوشی ناشی از افزایش ناگهانی سطح دوپامین در مغز است. وی اظهار داشت: هنگامی که افراد بدون داشتن اختلال بیش فعالی یا نقص توجه مبادرت به مصرف ریتالین می کنند مغز خودرا در معرض ماده ای غیر ضروری قرار می دهند که نه فقط به بهبود توجه و تمرکز در آنها کمکی نمی کند، بلکه آنها را زمینه ساز اعتیاد به آن ماده می کند. ماهورام تصریح کرد: اعتیاد به ریتالین به مدلول افزایش تدریجی مصرف آن در طول روز تا جایی است که برای بدن بطورکامل زیان آور شده و حتی می تواند منجر به مرگ فرد شود بدین سبب تفاوت زیادی بین مصرف کنترل شده و تحت نظر پزشک با مصرف خودسرانه ی ریتالین وجود دارد. وی با انتقاد از این که برخی خانواده ها تجویز علمی ریتالین را مترادف اعتیاد به این دارو می دانند اشاره کرد: این دارو هم مثل سایر داروها آثار مثبتی دارد که مصرف نظارت شده این دارو در بهبود تمرکز و عملکرد تحصیلی و رفتاری خردسالان اثرات مثبتی خواهد داشت. ماهورام به خانواده هایی که کودک بیش فعال یا دچار نقص توجه و تمرکز دارند سفارش کرد: هم عدم مصرف این دارو در صورت لزوم و هم مصرف خودسرانه آن بدون تجویز پزشک، موسس مشکلاتی بعدی برای افراد است. وی تصریح کرد: بصورت خلاصه می توان اظهار داشت که مشکل در توجه و تمرکز موضوعی جدی در زندگی افراد است که بویژه در برخی از مراحل زندگی مثل دوران مدرسه و دانشگاه اهمیتی دوچندان دارد، هنگامی که فردی گرفتار مشکل در تمرکز می شود لازم است از متخصصان این حوزه، یعنی روانپزشکان کمک بگیرد. ماهورام اضافه کرد: روانپزشک بعد از انجام بررسی ها، علت مشکل در تمرکز را یافته و مبادرت به درمان آن می کند، اگر علت، اختلال بیش فعالی یا نقص توجه باشد ممکنست برای درمان از ریتالین استفاده نماید، چون این استفاده الزام علمی داشته و تحت نظر متخصص است جای نگرانی چندانی از بابت اعتیاد به ریتالین وجود ندارد و فرد از اثرات مثبتی که این دارو بر توجه و تمرکزش خواهد داشت سود خواهد برد، به گونه ای که می تواند مسیر زندگی فرد را متحول کند و اگر علت مشکل در تمرکز، مسایل دیگری باشد روانپزشک مبادرت به درمان آنها خواهدنمود و در این حالت نیاز به ریتالین نیست و مصرف خودسرانه ریتالین نه فقط کمکی به بهبود توجه و تمرکز نمی کند، بلکه فرد را درگیر عوارض آن و همین طور اعتیاد به آن خواهدنمود. او در آخر اشاره کرد: بهترین اقدام در هنگام مواجهه با مشکلات مربوط به توجه و تمرکز در خود یا فرزندمان، مراجعه به روانپزشک و عمل به سفارش ها است.
منبع: آزمایشگاه رادین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب